Een moeder

14 oktober 2016

Hallo
Onze zoon heeft PDD-nos met verschijnselen van ADHD. Hiervoor slikte hij medicijnen. Niet de veelgenoemde ritalin, maar een bloeddrukverlager die ook tegen ADHD verschijnselen werkt.
Hij valt binnen de nieuwe regeling, dus toen hij 16 1/2 werd hebben wij hem direct ingeschreven voor rijles. Het leek ons een ideale mogelijkheid om hem nog een jaar te kunnen coachen als hij zijn rijbewijs had.

Zijn eigen verklaring diende hij in op 15 december 2011 en na enige weken kregen we te horen dat hij naar een psychiater moest. Helaas konden we de betreffende psychiater (uitgezocht door het CBR) alleen via een 06-nummer bereiken en werd er gewoon niet opgenomen….
Na enige weken kregen we via het CBR een andere psychiater toegewezen. Daar konden we op een zaterdagavond terecht….. ergens in een koude kantoorvilla…. of we cash 200 euro af wilden rekenen…
De betreffende meneer heeft mijn zoon behandeld alsof hij een kleuter was (hij zat in VWO 5) en op kleutertoon gevraagd of hij wel wist dat ADHD-ers een verhoogde kans op verslaving hadden…. Vervolgens kreeg hij een preek over verslavingen…
Ik mocht wel aanwezig zijn maar had me voorgenomen om niets te zeggen. Dat is me één keer niet gelukt omdat de woorden van mijn zoon (een antwoord op de vraag of hij geen moeite had met het innemen van zijn medicijnen) door de psychiater verdraaid werden. Daar heb ik even ingegrepen.

Volgens de psychiater zou hij mijn zoon goedkeuren voor de maximale tijd; namelijk 3 jaar. Zelf hebben we daar nooit een bevestiging van gezien.

Inmiddels liepen de rijlessen door. De geschatte 34 lessen waren inmiddels al in zicht. Het liep tegen de zomer. We zaten al maanden in de molen.

Na weken kreeg zoonlief een oproep van het CBR. Hij moest een rijtest doen. Het advies was om nog 3 weken goed te oefenen op het schakelen. Dat voor voor ons -en voor de rijinstructeur- een grote verrassing. Hij had namelijk al leren schakelen voordat hij zijn eerste les kreeg! En daarnaast: Als hij niet in staat was geweest in een schakelauto te rijden, was dat geen probleem omdat we zelf een automaat voor de deur hebben staan!
Enfin; 3 weken lang hebben de rijlessen in het teken van het schakelen gestaan en daarna mocht zoonlief op voor een nieuwe rijtest.
Een rijtest met een ANDERE examinator (hoe fout kun je het regelen als een jongen autisme heeft!) die niet lette op het schakelen maar op de afleidbaarheid van zoonlief. Zo werd bijv. tegen hem gebruikt dat hij de examinatonr vroeg om het raampje dicht te doen omdat hij last had van het fluitende geluid van de kier van het raampje…

Zoonlief kreeg dus te horen dat het advies was om -voorlopig- te stoppen met rijles. Zowel wij -zijn ouders- als de instructeur waren met stomheid geslagen.

Nu wordt hij 18. De tijd om hem te coachen is voorbij. Hij staat voor zijn eindexamen en moet gaan studeren. Het gemis van een rijbewijs is wel schrijnend want het belemmert hem bij het vinden van een stage.
Vandaag heb ik dus gebeld naar het CBR en wat blijkt: We moeten het hele traject weer in!! Dus weer een eigen verklaring; weer waarschijnlijk naar een psychiater (die niet vergoed wordt) en weer waarschijnlijk een rijtest waarbij je niet weet waar ze op gaan letten. En dat allemaal waarschijnlijk in een onbekende omgeving, want in onze stad kun je niet studeren…

Mag ik even erg moedeloos worden?????